مشکلات چشمی ناشی از دسفرال در بیماران مبتلا به تالاسمی

  چکیده هدف: تعیین شیوع یافته‌های چشمی حاصل از مصرف دسفرال در بیماران مبتلا به بتاتالاسمی ماژور. روش پژوهش: این مطالعه مقطعی بر روی 100 بیمار مبتلا به بتاتالاسمی ماژور انجام شد که حداقل به مدت 3 سال از پمپ دسفرال استفاده می‌کردند. بیماران، تحت معاینات کامل چشم‌پزشکی شامل تعیین دید رنگ و سنجش میدان بینایی قرار گرفتند و در 50 بیمار ERG (الکترورتینوگرافی) نیز به عمل آمد. یافته‌ها: سن متوسط بیماران 4/14 سال بود. گرچه فقط 9 بیمار از مشکلات چشمی شکایت داشتند (8 نفر از شب‌کوری و یک نفر از کاهش دایم دید) ولی 74 درصد بیماران براساس معاینات کامل چشم‌پزشکی و 100 درصد بیماران ERG شده، دچار درگیری چشمی بودند. آب‌مروارید در 43 بیمار دیده شد که شایع‌ترین شکل آن، نوع قشری بود (69 درصد). ناهنجاری فوندوس در 9 بیمار دیده شد. دید رنگ در 35 بیمار، غیرطبیعی بود که شایع‌ترین شکل آن به صورت تریتانوپی (tritanopia) بود (80 درصد). نقایص میدان بینایی در 71 بیمار ثبت شدند که اسکوتوم پاراسنترال، شایع‌ترین شکل آن بود (94 درصد). ERG در موارد انجام‌شده، در همه بیماران غیرطبیعی بود که دامنه امواج a و b در مرحله تاریکی (scotopic) به طور قابل توجهی (001/0P<) اختلال را نشان می‌داد. ارتباط قابل توجهی بین سن بیماران و مدت مصرف دسفرال با شیوع عوارض چشمی وجود نداشت. همه بیمارانی که روزانه به میزان mg/kg 40 یا بیش‌تر دسفرال دریافت می‌کردند؛ علاوه بر نقایص ثبت شده در ERG، اختلال در میدان بینایی و دید رنگ نیز داشتند. نتیجه‌گیری: دسفرال موجب عوارض چشمی قابل توجهی می‌گردد و عامل خطرساز اصلی، مقدار مصرفی دارو می‌باشد. بیماران باید در فواصل مناسب تحت معاینات چشمی قرار گیرند. ERG در اثبات موارد زودرس سمیت چشمی دسفرال بسیار کمک‌کننده است. در نبود ERG، سنجش میدان بینایی می‌تواند در تشخیص زودرس علایم سمیت دارو مفید باشد. · مجله چشم‌پزشکی بینا 1385؛ دوره 11، شماره 4: 523-519.